หยาบหยาม หมายถึง ก. กล่าวคําหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก.
ก. ดูหมิ่น, ดูถูก.
ก. ดูหมิ่นเกียรติ, ดูหมิ่นศักดิ์ศรี.
ก. ยั่วให้รําคาญ, ยั่วให้โกรธ.
น. เหย้า.
(ปาก) ว. มีความประพฤติเละเทะหมกมุ่นในอบายมุข เช่น เขาเป็นคนหยำเป; อาการที่เมามายจนครองสติไม่อยู่ ในคำว่า เมาหยําเป.
[หฺยําเหฺยอะ, หฺยําแหฺยะ] ว. อาการที่เคี้ยวซ้ำ ๆ น่ารังเกียจ, อาการที่พูดซ้ำซากน่าเบื่อ.
[หฺยําเหฺยอะ, หฺยําแหฺยะ] ว. อาการที่เคี้ยวซ้ำ ๆ น่ารังเกียจ, อาการที่พูดซ้ำซากน่าเบื่อ.